Category: Uncategorized

ஒருசாரார் சமச்சீர் கல்விமுறையானது சிபிஎஸ்ஈ-க்கு குறைவான பாடத்திட்டத்தையே கொண்டிருக்கிறது என்ற பழைய பல்லவியை விடாது பாடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். அப்படியே இருப்பதாகவே வைத்துக்கொள்வோம். பலதரப்பட்ட சமூக, பொருளாதார சூழலில் இருந்து கல்வி பயில வருபவர்களுக்கு ஒரு வாய்ப்பு தருவது அரசின் கடமை; அதை செவ்வனே செய்கிறது அரசு இயந்திரம்.

ஆனால் அதன் பின்னணியில் இருக்கும் அரசியல், சாதீய வெறி குறித்த நோக்கங்களை மறந்தும் தொடமாட்டார்கள்; சமச்சீர் கல்வித்திட்ட புத்தகங்கள் அச்சடிப்பதை, திருவள்ளுவர் படத்துக்குமேல் போஸ்டர் ஒட்டுவதை, நடுவணரசு நிதியிலிருந்து பள்ளிகளின் உள்கட்டமைப்பை உயர்த்த தரப்பட்ட பெருந்தொகையில் எட்டணா செலவு செய்யாமல் திருப்பியனுப்பி தனியார் பள்ளிகளின் வியாபாரத்துக்கு துணைபோவதை சிபிஎஸ்ஈ-தான் உசத்தி எனப் பாடும் அறிவுசீவிகள் மறந்தும் தொடமாட்டார்கள்.

பள்ளி முடித்து, கல்லூரியில் சேர்ந்து எப்படியாவது ஒரு பி. ஏ, ஒரு பிஎஸ்சி வாங்கிக்கொண்டு பெரும்பாலோனோர் நகர்ந்துவிடுகிறார்கள். பல தலைமுறைகள் கல்வி வாசனையே இல்லாமல் இருந்தவர்களுக்கு அஃது ஒரு சாதனை. அவனவன், அவனவன் குலத்தொழிலை மட்டுமே செய்யவேண்டும் என்ற வர்ணாசிரம சிந்தனையை தகர்த்த முதல் அடி அனைவருக்குமான கல்வியில்தான் ஆரம்பமாயிருக்கிறது. அதை தாங்கமுடியாத ஒரு கூட்டம் குலக்கல்வியை ஒருவிதமான modernized protocol மூலம் நிறுவ முயற்சிப்பதன் நாகரிக வெளிப்பாடுதான் சிபிஎஸ்ஈ உசத்தி, நாட்டுமாடு, இயற்கை விவசாயம், எட்சட்ரா.

ஒரு பி.ஏ., பி.எஸ்.சி வரை நடப்பது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். அதற்கப்புறம் நடக்கும் கூத்துகளை அந்த சிபிஎஸ்ஈ உசத்தி எனப் பாடும் ஆர்வலர்கள் தொடக்கூட மாட்டார்கள்.

தமிழகத்தின் ஆறேழு பல்கலைக்கழகங்களுக்கு முழுநேர துணைவேந்தர்கள் கிடையாது. அண்ணா பல்கலைக்கழகம் துணைவேந்தர் கையொப்பம் இல்லாத பட்டங்களை வழங்கக்கூடாது என இரமதாசு அறிக்கை விட்டு கேட்டும் பதில் சொல்லும் நிலையில் உயர்கல்வித்துறை இல்லை.

பத்தாண்டுகள் பேராசிரியராக பணியாற்றியவர்களைத்தான் துணைவேந்தராக நியமிக்கவேண்டும் என்ற விதியைக் காற்றில்விட்டு இணைப்பேராசிரியரை துணைவேந்தராக்கியது ஒரு பல்கலை என்றால் உதவிப்பேராசிரியரை துணைவேந்தராக்கியது இன்னொரு பல்கலைக்கழகம்.

தமிழகத்தில் பல்கலைக்கழக துணைவேந்தர் பதவிகளுக்கு ஆளே கிடைக்காத பற்றாக்குறை நிலவுவதாகச் சொன்னால் பீகார், சட்டீஸ்கார் வரை சிரிப்பார்கள். ஓய்வுபெற்றவர்களை துணைவேந்தர்களாக்குவது, பதவிநீட்டிப்பு செய்வது எதனால் என்பது அவர்களது சாதிய பின்புலத்தைப் பார்த்தாலே தெரிந்துவிடும்.

தமிழக பல்கலைகளுக்கு முழுநேர வேந்தரும் கிடையாது என்பது கொடுமைக்கு வந்த கொடுமை.

முழுநேர ஆய்வுப்பணிகளில் இருந்து விலகி பதிவாளர், முதல்வர், துணைவேந்தர், திட்டக்குழு போன்ற மாநில அரசுக்கான சிறப்பு திட்டங்களில் தம்மை ஈடுபடுத்திக்கொள்ளும் பேராசிரியர்கள் PG, PhD மாணக்கர்களுக்கு எதற்காக கைடு ஆகிறார்கள் என்பது அவர்களுக்கே வெளிச்சம். பாதிநாட்கள் கேம்ப், மீட்டிங் என்றபெயரில் அலுவலகத்தில் இருக்கமாட்டார்கள்; இருந்தாலும் மற்ற மீட்டிங்குகளில் பிசியாக இருப்பார்கள். ஏதேனும் ஒப்புதல் பெற, ஆய்வுமுடிவுகள் குறித்து கலந்துரையாட ஆள் இல்லாதபட்சத்தில் மாணாக்கர்கள் சும்மா நாட்களைக் கடத்துவது தவிர்க்க இயலாத்தாகிவிடுகிறது. கூடுதல் பதவிகளைக் கொண்டிருக்கும் பேராசிரியர்களை கைடு ஆகக் கொண்டிருக்கும் மாணாக்கர்கள் எத்தனைபேரால் சரியான நேரத்துக்கு கோர்ஸ் முடிக்க முடிந்த்து என்பதை பார்த்தாலே தெரியும்.

ஜெனரிக் மருந்துகள் குறித்த செய்திகளைப் படித்துவருகிறோம். இந்த ஜெனரிக் கெமிக்கல் மாதிரியான சிந்தனைதான் ஆய்வுகளுக்கு இருக்கும் பெரிய முட்டுக்கட்டை. சில நுண்ணிய ஆய்வுகளுக்கு உயர்தரமான high precision இரசாயனம், சாதனங்கள் இல்லாமல் செய்யமுடியாது. ஆனால் நடப்பது என்ன? Price contract அல்லது Rate Comparison List என்றபெயரில் மூன்று கொட்டேஷன் வாங்கி குறைவான விலையைக் குறிப்பிடும் முகவர்களிடமிருந்து ஆண்டுமுழுவதும் கொள்முதல் செய்ய முடிவு செய்யப்படும்.

உயரதிகாரிகளை அனுசரித்து மனம்கோணாமல் நடக்கும் சிலர் அத்தகைய கமிட்டியில் இருந்து இந்த கெமிக்கலை/சாதனத்தை இந்த கம்பெனியிலிருந்து இன்ன விலைக்குத்தான் வாங்கவேண்டும் என்று முடிவு செய்வார்கள். அதில் பெரும்பாலும் ஜெனரிக் வகைகளே இருக்கும். பொட்டாசியம் பெர்மாங்கனேட் லேப் கிரேடு என்றால் இருபது கம்பெனிகள் சப்ளை செய்யும். அதில் குறைவான விலையில் வருவதைத்தான் வாங்குவார்கள். அத்தகைய பொருட்களால் சில ஆய்வுகளின்போது எதிர்பார்த்த precision-ஐத் தர இயலாது. உனக்கு தேவை பொட்டாசியம் பெர்மாங்கனேட்தானே, இந்தா புடி, அந்த கம்பெனி இந்த கம்பெனின்னு கேக்கற வேலையெல்லாம் இருக்கப்படாது என்று சொல்லப்பட்டுவிடுகிறது. குறிப்பிட்ட கம்பெனி தயாரிப்பு இன்வாய்சில் இருந்தாலும் சப்ளை செய்யப்படுவது பெரும்பாலும் ஏதாவது குப்பையாகவே இருக்கும்.

இந்த சூழலில் Current Science சஞ்சிகையைத் தாண்டி Cell, Science, Nature-இல் ஆய்வுக்கட்டுரைகள் வரும் என்பதெல்லாம் சர்க்கரை என்று எழுதி தொட்டு நக்கிப் பார்ப்பது மாதிரிதான். பத்து இருபது இலட்சம் கொடுத்து வேலைக்கு சேர்பவர்களிடம் வேறு என்ன எதிர்பார்க்க முடியும்?

குஜராத்தின் இராஜ்கோட் நகரை மையமாக வைத்து ஜுனாகத், பாவ்நகர், ஜாம்நகர், சுரேந்திரநகர், அம்ரேலி எல்லாம் சேர்த்து செளராஷ்ட்ரா பிராந்தியம் எனப்படுகிறது. அப்பகுதி மக்களின் பண்புக்கூறுகளுள் ஒன்று நன்றாக எண்ணெய்/நெய் வடிய வடிய மதியம் சாப்பிட்டுவிட்டு ஒரு குட்டித்தூக்கம் போடுவார்கள். மதியம் 1 – 3 பெரும்பாலான அலுவலகங்கள் மூடிக்கிடக்கும். போன் எடுக்க மாட்டார்கள்; சிலர் அலைபேசியை அணைத்து வைத்துவிட்டு தூங்குவார்கள். வியாபார ரீதியாக வரும் வெளியூர்வாசிகள் அனுசரித்து போகவேண்டிய முக்கியமான நாகரிகம் இது.

அங்கிருந்த காலகட்டங்களில் மதிய உணவுக்குப் பிறகு எங்காவது மரத்தடி கடைகளில் உட்கார்ந்து மூலிகை பானம் பருகிக்கொண்டு ‘ஜீஸ் படி ஹை மஸ்த் மஸ்த்’ போன்ற கவித்துவமான பாடல்களைக் கேட்டவாறு அலைபேசி வழியாக காதலித்துக்கொண்டு நேரத்தைக் கொல்வது வாடிக்கையாக இருந்தது. 25 வயதுக்குள் கல்யாணமாகிவிடுவதை இயல்பாகக் கொண்டிருந்த சமூகத்தையும், கால்களில் காப்பு, வண்ணமயமான உடை, கைத்தடி, பெரிய மீசை, கடுக்கன் சகிதம் சுற்றிக்கொண்டிருக்கும் விவசாயிகளையும், பார்ப்பதற்கு எளிமையான வாழ்க்கை என்றாலும் ஷேர் ஆட்டோக்களில்கூட உயர்சாதி ஆட்களின் அருகில் உட்காராமல் தள்ளி உட்கார்ந்து செல்லும் மக்களைப் பார்த்து புரிந்துகொள்வதற்கு அந்த மதிய வேளைகள் உதவியது.

அப்போது, ஒரு வட இந்திய நிறுவனத்தின் பிரபலமான பருத்தி விதை இரகமாக “அக்கா” (Akka) இருந்தது. அந்த இரகத்துக்கு ஏகப்பட்ட கிராக்கி. MRP-க்கு மேல் கொடுத்து விவசாயிகள் வாங்கினார்கள். பல விவசாயிகள் தொலைதூரங்களில் இருந்து வந்து மார்க்கெட் முழுவதும் விசாரித்தும் விதை கிடைக்காமல் திரும்பிச் சென்றார்கள். விதைப்பெட்டிகளை ஏற்றிவரும் லாரி குஜராத் எல்லையைத் தொட்டுவிட்ட தகவல் வந்தாலே பரபரப்பு தொற்றிக்கொள்ளுமளவுக்கு இருந்தது.

பரிச்சயமான வியாபாரிகளின் கடைகளில் அமர்ந்திருக்கும்போது அங்கு வந்து விசாரிக்கும் விவசாயிகளைக் கூர்ந்து கவனித்து குஜராத்தியில் சில வார்த்தைகளைக் கற்க ஆரம்பித்திருந்தேன. “அக்கா பியாரன் ச்சே?” (அக்கா விதை இருக்கிறதா?) என்று கேட்டு பலர் தொலைதூர ஊர்ப்பெயர்களைச் சொல்லி ஒருவர் பின் ஒருவராக சிறிது இடைவெளியில் பலர் வந்து சென்றார்கள். மதியம் ஒரு சாலையோரக் கடையில் மூலிகைப்பானம் அருந்திக்கொண்டிருந்தபோது ஒருவருக்கொருவர் சம்பந்தமில்லாமல் தெரிந்த அந்த வண்ணமயமான உடையணிந்த விவசாயிகள் ஒரே வேனில் ஏறிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

அடுத்தநாள் இதே ஆட்களை பக்கத்து ஊர் மார்க்கெட்டில் பார்க்கையில் அடையாளம் தெரிந்தது; அவர்கள் வந்திருந்த வேன் உட்பட. சிலமாதங்கள் கழித்து அந்த கம்பெனியில் வேலை செய்த ஒருவர் நண்பரானார். நேரடியாக அவரிடம் இதைப்பற்றி கேட்டபோது சீசன் ஆரம்பிப்பதற்கு முன்பாக டிமாண்டை கூட்டவும், கடைக்காரர்களிடம் இரகத்திற்கு டிமாண்ட் இருப்பதற்கான நம்பிக்கையை உண்டாக்கவும், மற்ற ஊர்களில் தட்டுப்பாடு நிலவுவதாக ஒரு பிம்பத்தை ஏற்படுத்தவும் கம்பெனி தரப்பில் ஒரு புதிய உபாயத்தைக் கையாண்டதாகவும் தெரிவித்தார்.

********************************************

திண்டுக்கல் அருகே ஒரு புதிய உணவகம் திறந்தார்கள். விசாலமான பார்க்கிங் வசதியுடன் பிரதான சாலையில் அமைந்திருந்தது. அதன் உரிமையாளர் ஒரு திறமையான இளைஞர். அருகிலிருந்த ஆட்டோ பைனான்ஸ் கம்பெனி அதிபரிடம் ஒரு டீல் பேசியிருக்கிறார். அதன்படி தவணை கட்டாததால் ஜப்தி செய்யப்பட்ட வாகனங்களை பைனான்ஸ் கம்பெனியின் இடத்திலிருந்து எடுத்துவந்து உணவகத்தின் முன்புறம் உள்ள பார்க்கிங் பகுதியில் நிறுத்திக்கொள்வது. கார், பைக் என எதை ஜப்தி செய்து எடுத்துவந்தாலும் உணவகத்தின் முன் நிறுத்தச்செய்து, அவற்றைத் துடைத்து சுத்தபத்தமாக பார்த்துக்கொண்டார்.

பளிச்சென்ற கார், பைக்குகள் நிறைய நிற்பதால் நிச்சயமாக நல்ல உணவகமாக இருக்கும் என்று காரோட்டிகள் நிறுத்தி, குடும்பத்தோடு சாப்பிட்டுவிட்டு செல்ல ஆரம்பித்தனர். ஒருகட்டத்தில் வோல்வோ பேருந்துகள்கூட நின்று செல்ல ஆரம்பித்தன. ஒரு செக்யூரிட்டி நிறுத்தி கார்களை ஒழுங்குபடுத்தி பார்க் செய்யுமளவுக்கு வியாபாரம் வளர்ந்துவிட்டது.

************************************

மேற்கண்ட இரண்டுமே விற்பனையை அதிகரிக்க செய்வதற்கான தந்திரோபாயங்கள். முன்னது ஒரு கார்ப்பரேட் கம்பெனியால் செய்யப்பட்டது. பின்னது ஒரு தனிநபரால் செய்யப்பட்டது. இரண்டிலுமே வாடிக்கையாளருக்கு பொருள் குறித்த தவறான தகவல்களைத் தந்தோ, தரக்குறைவான பொருளை விற்றோ ஏமாற்றவில்லை. இஃது ஒரு மார்க்கெட்டிங் ஸ்ட்ராடஜி என்று வைத்துக்கொள்வோம்.

ஆனால் பொதுப்புத்தியில் தனிநபர் செய்தால் புத்திசாலித்தனம் என்றும், கம்பெனி செய்தால் ஏமாற்றுவேலை, சதி, தில்லுமுல்லு என்றும் சொல்லப்படுகிறது. தனிநபரின் face value-க்காக அனுசரித்துக்கொள்ளும் நாம், முகமில்லாத கம்பெனி என்பதால் முஷ்டியை மடக்குகிறோமா அல்லது different formats of business என்பது குறித்த புரிதல் இல்லையா? இது சரியா, தவறா, வேறு ஏதாவது வழிவகை உண்டா?

உங்களுக்கு தோன்றுவதை கமென்ட்டில் சொல்லுங்கள்.

தமிழகத்தில் ஹைபிரிட் தக்காளி விதைகள் ஆண்டுக்கு தோராயமாக ஐந்து டன் விற்கிறது. ஓர் ஏக்கர் நடவுசெய்ய 60 கிராம் மட்டுமே போதுமானது. ஏக்கருக்கு 20 டன் தக்காளிப்பழ மகசூல் கிடைக்கும். அப்படியேனில் ஓராண்டுக்கு எத்தனை ஏக்கர்களில் எத்தனை டன் தக்காளி தமிழகத்தில் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது என்பது கணக்கு போட்டுக்கொள்ளலாம். அதில் கணிசமான அளவு கேரளாவுக்குச் செல்கிறது.

நாட்டுத் தக்காளி ஓர் ஏக்கர் நடவுசெய்ய 150 கிராம் விதை தேவைப்படும். ஓர் ஏக்கருக்கு தோராயமாக 10 டன் மகசூல் கிடைக்கும். இதன்படி எத்தனை டன் விதை ஆண்டுக்குத் தேவை, ஹைபிரிட் இரகங்களின் பாதி மகசூல் மட்டுமே ஏக்கருக்கு கிடைப்பதால் கூடுதலாக எத்தனை ஆயிரம் ஏக்கர் வேண்டும், அதற்கான தண்ணீர், இடுபொருட்கள், உடலுழைப்பு என ஆகும் கூடுதல் விரயம் எவ்வளவு என்ற கணக்கையும் உங்களிடமே விட்டுவிடுகிறேன்.

நாட்டுத்தக்காளி இரகங்களை மட்டுமே உண்ணவேண்டும், ஹைபி்ரிட் இரகங்களை புறக்கணிக்கவேண்டும் என்று அவ்வப்போது சில நம்மாழ்வாரிசம் பேசும் மூடர்கள் கருத்து வெளியிடுவார்கள். அத்தகைய மூடத்தனத்தின் ஏகபோக குத்தகையை வைத்திருந்த பசுமை விகடனை விஞ்சுமளவுக்கு குமுதத்தின் ‘மண்வாசனை’ இப்போது களம் இறங்கியிருக்கிறது.

விவசாய ஆர்வலர்களின் ஏகோபித்த ஆதரவைப் பெற்ற ஒரே நாட்டுத்தக்காளி இரகம் பெரியகுளம் 1 எனப்படும் PKM 1. கடந்த ஆண்டு கோடையில் ஏற்பட்ட விலை உயர்வுக்கு பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் இரகங்கள் அதிக வெயிலைத் தாங்கும் தன்மையற்றவை, செயற்கையாக விலையேற்றம் செய்ய விதைகளைப் பதுக்கிவிட்டார்கள், அரசு விதைப்பண்ணை அதிகாரிகளும் அதற்கு துணைபோகிறார்கள் என்று ஓர் ஆர்வலர் விகடனில் எழுதியதை ஆதாரமாக எடுத்துக்கொண்டு அடிப்பொடிகள் ஆடியதைப் பார்த்து தொழில்முறையில் விதை விற்பனையில் ஈடுபட்டுள்ள பலரும் முகம் சுழித்தனர்.

விஷயத்துக்கு வருகிறேன். நாட்டு, சுதேசி ஆர்வலர்களின் ஆதரவைப் பெற்ற இரகமான PKM1 என்பது அன்னஞ்சி என்ற உள்ளூர் இரகத்தின் mutant ஆகும். ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட நியூக்ளியோடைடுகளில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தி mutants உண்டாக்கப்படுகிறது. ஹைபிரிட் இரகங்களில் ஒரு செடியிலுள்ள மகரந்தத்தூள் மற்றொரு செடியின் சூல்முடி மீது தூவப்பட்டு விதை உண்டாக்கப்படுகிறது. Mutant இரகங்களில் விளையும் காய்கள் எவ்வளவு பாதுகாப்பனவையோ அதே அளவுக்கு ஹைபிரிட் இரகங்களில் விளையும் காய்களும் பாதுகாப்பானவை. மியூடன்ட்-களை ஏற்றுக்கொள்பவர்கள், ஹைபிரிட்-களை அறிவியலுக்கு புறம்பாணது இயற்கைக்கு மாறானது எனும்போது மூடர்கள் என்று சொல்லாமல் என்னவென்று சொல்வது?

பள்ளி, கல்லூரிகள் ஒரேநேரத்தில் திறக்கப்படுவதோடு வைகாசி மாதம் பல முகூர்த்தங்கள் இருப்பதால் ஆண்டுதோறும் ஜூன் மாதம் காய்கறிகளின் விலை அதிகமாகவே இருக்கும். அதையொட்டி அடுத்தமாதம் பல ஆர்வலர்கள் வானத்துக்கும் பூமிக்கும் குதிக்கப்போவதைக் காண தயாராகுங்கள்!

உரம், பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகளை விற்க மத்திய அரசு ஒரு சட்டத் திருத்தம் கொண்டுவந்தது. அதன்படி, உரிமம் பெற குறைந்தபட்ச கல்வித்தகுதியாக டிப்ளமோ அக்ரியாவது முழுநேரப் பாடத்திட்டத்தில் படித்திருக்கவேண்டும். இதுவரை குறைந்தபட்ச கல்வித்தகுதி என்ற எதுவுமே இல்லாததால் எஸ்எஸ்எல்சி பெயிலானவர்கள்கூட உரிமம் வாங்கிக்கொண்டு புண்ணாக்கு, தவிடு, மூக்கணாங்கயிறு போல ஒரு சாதாரண சரக்காகவே விற்பனை செய்துவருகின்றனர்.

இந்த சட்டத்திருத்தத்தை எதிர்த்து வேளாண் இடுபொருள் விற்பனையாளர்கள் சங்கம் பல்வேறு வகையில் கோரிக்கையாகவும், நெருக்கடியாகவும் அரசிடம் வேண்டுகோள் விடுத்ததன் விளைவாக ஐதரபாத்திலுள்ள MANAGE வாயிலாக Diploma in Agricultural Extension Services for Input Dealers என்ற பட்டயப்படிப்பு வழங்க ஏற்பாடானது. இதன்படி பிரதி ஞாயிறு ஒரு வகுப்பு என்றவீதம் 48 நாட்கள் ஓராண்டில் முடித்து தேர்வெழுதினால் பட்டயம் வழங்கப்படும்; இதன்மூலம் அவர்களது உரிம நீட்டிப்பு செல்லுபடியாகும் என்பது ஏற்பாடு.

நஞ்சில்லா உணவு, மரபுவழி மாண்பு, சிறுதானிய சிற்றுண்டி என்றெல்லாம் பலர் பிரச்சாரத்தில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர். நம்மாழ்வாரியம் பேசும் மூடர்கள் வேளாண்மைப் பல்கலைக்கழத்தை இழுத்து மூடவேண்டும் என்கிற தொணியிலும் பேசிவருகின்றனர். ஜெயமோகன் போன்ற இந்துத்வா ஆதரவு எழுத்தாளர்கள் விவசாய பட்டப்படிப்பு படித்தவர்கள் உதவாக்கறைகள் என்று நம்மாழ்வார் புகழ்பாடும் புத்தகங்களுக்கு முன்னுரை எழுதிக்கொடுத்து தங்கள் இருப்பைத் தக்கவைத்துக்கொள்கின்றனர். ஆனால் நஞ்சில்லா உணவு என்பது எப்படி திடீரென்று சாத்தியமாகும், அதற்கான முதற்படி எது, படிப்படியாக எப்படி, எந்த திசையில் அரசாங்க திட்டங்கள், வேளாண்மைத்துறை கொள்கை முடிவுகள், தனியார் இடுபொருள் நிறுவனங்களின் உட்கட்டமைப்புகள் பயணிக்கவேண்டும் என்பது குறித்த புரிதல் இல்லாமல் Cow excreta மூலம் வல்லரசாகிவிடலாம் என்று கனவுகாணும் அவர்களது அறியாமையையும் நாம் அரவணைத்தே செல்ல வேண்டியிருக்கிறது.

தமிழ்நாடு வேளாண் கவுன்சில் சட்டம் 2009 முன்மொழிந்தது இத்தகைய பல சீர்திருத்தங்களைத்தான். ஆனால் அஃது இங்கே கிடப்பில் போடப்பட்டாலும் மத்திய அரசால் வேறு பெயரில் கொஞ்சம் உயிரூட்டப்பட்டது. அதை முடக்கும் முயற்சியில ஈடுபட்ட வியாபாரிகள் சங்கங்கள் பின்வாசல் வழியாக நுழைந்தது இருக்கட்டும். தமிழ்நாடு வேளாண்மைப் பல்கலைக்கழகமும் இத்தகைய வகுப்புகளை நடத்திவருவது அங்கிருந்து வெளிவரும் பட்டதாரிகளுக்கு இழைக்கப்படும் மிகப்பெரிய துரோகமாகும். இதற்கு, அரசின் கொள்கை முடிவுகளுக்கு பல்கலைக்கழகம் கட்டுப்பட்டாகவேண்டும் என்று கொடுக்கப்படும் வழவழா கொழகொழா விளக்கங்களைக் கேட்டு பச்சைக்குழந்தைகூட சிரிக்கக்கூடும்.

இரண்டு ஆண்டுகள் டிப்ளமோ அல்லது நான்கு ஆண்டுகள் பி. எஸ். சி விவசாயம் முழுநேரக் கல்லூரியில் பயின்றவர்களுக்கு போதுமான ஞானம் இருக்காது என்றால் வாரம் ஒரு வகுப்பு வீதம் 48 வாரங்கள் முடித்த ஒரு நபரால் என்ன செய்துவிட முடியும்? 45 வயதைத் தாண்டியவர்களுக்கு இந்த 48 மணிநேர படிப்புகூட தேவையில்லை என்பது எவ்வளவுதூரம் இந்தியர்களுக்கு Regulatory Compliance குறித்து எத்தகைய புரிதல் இருக்கிறது என்பதற்கு ஒரு கேவலமான உதாரணமாகும். மாற்றங்கள் மேஜிக் மூலம் வராது. அதற்கு ஒரு துறைசார்ந்த ஆழ்ந்த புரிதல்கள், அதற்கான வழிமுறைகள், செயல்திட்டங்கள், வழிகாட்டுதல்கள் வேண்டும். அக்ரி படித்தவர்கள் மட்டும் லைசன்ஸ் வாங்குமளவுக்கு வந்தால் அவர்கள் மட்டுமே லாபி அமைத்து சம்பாதிப்பார்கள், விவசாயிகளுக்கு இதனால் என்ன இலாபம் என்று சிலர் கேட்கக்கூடும்.

பங்களாதேஷிலிருந்து ஆயிரக்கணக்கான லிட்டர் – இந்தியாவில் அனுமதிக்கப்படாத – பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகள் 200 லிட்டர் பேரல்களில் மதுரைக்கு பல்வேறு பெயர்களில் கடத்திக் கொண்டுவரப்பட்டு Bio-pesticide என்றபெயரில் பேக்கிங் செய்யப்பட்டு தமிழகம் முழுவதும் சப்ளை செய்யப்படுவது அவ்வளவாக விவசாயிகளுக்கோ, பொதுமக்களுக்கோ தெரிய வாய்ப்பில்லை. காலவதியான பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகளை எடுத்துச்சென்று உண்மை எது, போலி எது என்றே தெரியாத அளவுக்கு போலி லேபிள்களை ஒட்டித்தரும் கும்பல்கள் கோயமுத்தூர், திருச்சி, கிருஷ்ணகிரி பகுதிகளில் புழங்குவதும் வெளியில் தெரிய வாய்ப்பில்லை.

உரிமம் இரத்து செய்யப்பட்டாலும் மறுபடியும் வேறு யாராவது பெயரில் வாங்கிக்கொள்ளலாம் என்ற இன்றைய நிலை மாறாதவரை விவசாயிகளுக்கு விடிவில்லை. முறையாக கல்லூரி வாயிலாக அக்ரிக்கல்ச்சர், ஹார்ட்டிக்கல்ச்சர் போன்ற படிப்புகளைப் படித்தவர்கள் மட்டுமே உரிமம் பெறமுடியும், முறைகேடுகளில் ஈடுபட்டால் ஆயுட்காலத்துக்கும் வேளாண் இடுபொருள் செய்வதிலிருந்து blacklist செய்யப்படுவார்கள் என்பது மாதிரியான சட்டம் நடைமுறையில் இருந்தால் பாதி பிரச்சினைகள் தீர்ந்துவிடும்.

சிக்கினால் பிளாக்லிஸ்ட் செய்யப்படுவார்கள் என்பதால் லாபி அமைத்து விலையை செயற்கையாக உயர்த்துவது, போலிகளை விற்பது இருக்காது என்றாலும் படித்தவர்களை உள்நாட்டு, வெளிநாட்டு கார்ப்பரேட் நிறுவனங்கள் தங்களது கைக்கூலிகளாக்கி விடுவார்கள் அல்லவா என்ற கேள்வி வாட்சப், பேஸ்புக் வழியாக விவசாயத்தைப் புரிந்துகொள்ளும் ஒவ்வொரு தமிழனுக்கும் தோன்றுவதில் ஆச்சரியம் ஏதுமில்லை.

சந்தா வசூல்செய்து, கால்நடை மருத்துவர்களுக்கு இணையான ஊதியம் வேண்டும் என்று கலைஞர் ஆட்சிக்காலத்தில் ஒரு கலைநிகழ்ச்சி நடத்தியதற்கு பிறகு தமிழக அரசு வேளாண் அலுவலர் சங்கம், துறைசார்பாக சொல்லிக்கொள்ளும்படியாக ஏதாவது அதிரடியைச் செய்திருக்கிறதா, நவீன தொழில்நுட்பங்களை உள்வாங்கிக்கொள்ள இயைந்திருக்கிறதா என்ற கேள்விக்கு இத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ள படத்தில் 5-வது இலக்கமிட்ட இடத்தில் பதில் இருக்கிறது. உரிமம் புதிதாக வழங்குவது, புதுப்பிப்பது, மாறுதல்கள் செய்வது என எல்லாவற்றிலும் எந்த ஒரு வெளிப்படைத்தன்மையோ, கால வரையறையோ இல்லாமல் பல மாதங்கள் அலைக்கழிக்கப்பட்டு, பின்தேதியிட்டு கையொப்பமிட்டுக் கொடுப்பதுதான் 99% அலுவங்களில் நடைபெறுகிறது. பாலிதீன் பைகள்கூட 50 மைக்ரான் தடிமனில் கிடைக்கையில், வேளாண்துறையின் விண்ணப்பங்கள் 40 மைக்ரான் மாதிரியான தடிமனுள்ள ஒரு தினுசான காகிதத்தில் இருக்கிறது; இந்நிலையில் கணினி மூலம் விண்ணப்பித்து டிஜிட்டல் சிக்நேச்சர் மூலம் ஒப்புகை வாங்கி, உரம் பூச்சிக்கொல்லி இருப்பு நிலவரத்தை அலைபேசி செயலிமூலம் இடுபொருள் விற்பனையாளர்கள் துறைக்கு தினசரி தெரியப்படுத்துவது நடைமுறைக்கு வரும்போது இதைப் படிக்கும் அத்துனைபேரும் ஓய்வு பெற்றிருப்பார்கள். மேலே உள்ள பத்தியில் எழும்பிய ஐயத்துக்கான விளக்கம் இந்த பத்தியில் விலகியிருக்கக்கூடும்.

தமிழகம் முழுவதும் இருக்கும் ஆயிரக்கணக்கான உரிமங்களை பட்டதாரிகளைக்கொண்டு replace செய்ய போதுமான எண்ணிக்கையில் பட்டதாரிகள் இருக்கிறார்கள். இந்த துறையில் இருக்கும் வேலைவாய்ப்புகளை முறைப்படுத்தாமல் இருப்பதாலும், தொழில் ஆரம்பிக்க போதுமான வழிகாட்டுதல் இல்லாததாலும் வேறு வழியில்லாமல் திறமையான பலர் வங்கிகளில் தங்களை சுருக்கிக்கொள்கின்றனர். மாணக்கர்களுக்கு ஏன் போதுமான தொழில்முனைவு குறித்த திறமையில்லை என்ற கேள்விக்கான பதில் இந்த சுட்டியில் இருக்கிறது. https://www.rsprabu.com/%E0%AE%B5%E0%AE%BF%E0%AE%B5%E0%AE%9A%E0%AE%BE%E0%AE%AF%E0%AE%AA%E0%AF%8D-%E0%AE%AA%E0%AE%B2%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%B2%E0%AF%88%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%B4%E0%AE%95%E0%AE%AE%E0%AF%8D-%E0%AE%89/58/

தனியார் வேளாண்கல்லூரிகள் பலவும் அக்ரி சீட்டுகளை கூவிக்கூவி விற்பதை பொறியியல் கல்லூரியோடு ஒப்பிட்டு வேளாண்மைக்கல்வியின் தரம் குறைந்துவிடும் என்ற பீதியை சிலர் தொடர்ந்து கிளப்பிவருகின்றனர். அதற்கான பதில் இந்த சுட்டியில்: https://www.rsprabu.com/%E0%AE%A4%E0%AE%A9%E0%AE%BF%E0%AE%AF%E0%AE%BE%E0%AE%B0%E0%AF%8D-%E0%AE%B5%E0%AF%87%E0%AE%B3%E0%AE%BE%E0%AE%A3%E0%AF%8D%E0%AE%AE%E0%AF%88%E0%AE%95%E0%AF%8D-%E0%AE%95%E0%AE%B2%E0%AF%8D%E0%AE%B2%E0%AF%82/52/

2022-இல் விவசாயிகளின் வருமானத்தை இருமடங்காக்கும் நோக்கத்தோடு செயல்பட்டுவரும் மோடி அவர்களின் நோக்கத்தைத் தகர்த்து அவப்பெயர் ஏற்படுத்த செயல்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் இலுமினாட்டிகளின் சூழ்ச்சிகளை மக்கள் புரிந்துகொள்ளவேண்டும். தனியார் நிறுவனங்கள் Droneகளை பரீட்சார்த்தமுறையில் வயல்களில் பயன்படுத்தி ஆய்வுகளை செய்ய ஆரம்பித்திருக்கும் சூழலில் மறுமலர்ச்சி உண்டாக வேண்டுமெனில் நமக்கு எதற்கு வம்பு என்றிருக்கும் ஒரு comfort zone-ஐ விட்டு வெளியே வந்து சிந்திப்பதும், செயல்படுவதும் அவசியமாகும். ஏன் விவசாயிகளின் வாழ்க்கைத்தரம் உயரவில்லை என்ற பொதுவான தலைப்பைத்தவிர பொதுவெளியில் சொல்லிக்கொள்ளும்படியான உரையாடல்களை காணமுடிவதில்லை. மானியம் வழங்குவது, கடன் வழங்குவது, பின்னர் தள்ளுபடி செய்வது, ஏரி குளம் தூர்வாருவதைத் தாண்டி அரசாங்க அமைப்புகள் செய்யவேண்டிய பல விசயங்கள் பேசப்படாமலேயே இருக்கிறது. அதை முன்னெடுக்கும் பொறுப்பு – சம்பந்தப்பட்டவர்கள் காதில் விழும்வரை – இதைப் படித்துக்கொண்டிருக்கும் சமூக அக்கறையுள்ளவர்கள் அனைவருக்கும் இருக்கிறது.

கர்நாடகாவின் ஹவேரி மாவட்டத்திலுள்ள பியாடகி (Byadagi) நகரைப்பற்றி பெரிதாக சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லை என்றாலும் அங்கு நடைபெறும வறமிளகாய் வர்த்தகம் ஆண்டுக்கு சுமார் 300 கோடி. பியாட்கி லோக்கல் என்றழைக்கப்படும் அந்த உள்ளூர் மிளகாய் இரகத்துக்கு Geographical Indicator மதிப்பு கொடுத்திருக்கிறார்கள்.

அதன் சிறப்பம்சமே மிகக்குறைந்த காரத்தையும், அதீத சிவப்பு வண்ணத்தையும் உடையது. காரத்தை SHU (Scoville Heat Units) என்ற அலகாலும், வண்ணத்தை ASTA value (American Spice Trade Association) என்ற அலகாலும் அளக்கிறார்கள்.

இந்த வறமிளகாய்களில் இருந்து குறைந்த வெப்பநிலையில் பல்வேறு படிநிலைகளின் மூலம் எடுக்கப்படும் ‘ஒலியோரெசின்’தான் லிப்ஸ்டிக், நெய்ல் பாலிஷ் போன்றவற்றின் வண்ணத்துக்கான அடிப்படைப் பொருள். பல கோடி ரூபாய் வர்த்தகம் இதில் உண்டு.
எதற்காக இந்த முன்னுரை என்றால் இவ்வளவு மதிப்புள்ள இந்த மிளகாய் வர்த்தகத்தில் ஹைப்ரிட் இரகங்களைப் அறிமுகப்படுத்தி விவசாயிகளின் வருமானத்தைக் கூட்ட, பெண்களுக்கு தரமான லிப்ஸ்டிக்கைத் தர ஒருசாரார் எப்படியெல்லாம் உழைக்கிறார்கள் என்பதை பேஸ்புக்வாழ் சமூகத்துக்கு தெரிவிப்பதற்காகத்தான்.

ஓர் இந்திய நிறுவனமும் இரண்டு பன்னாட்டு நிறுவனங்களும் ஹைபிரிட் இரகங்களை அறிமுகப்படுத்தியிருந்தாலும் உள்ளூர் இரகத்தின் அடர் சிவப்பு வண்ணமளவுக்கு வர இயலவில்லை. இதனால் லிப்ஸ்டிக், நக பாலிஷ் தயாரிப்புக்கு ஏதாவது பங்கம் வருமா என முப்பதுக்கும் மேற்பட்ட தடிதடியான ஆண்கள் உட்கார்ந்து தீவிரமாக விவாதித்துக் கொண்டிருந்தபோதுதான் இந்த ஆணாதிக்க சமூகத்தின் கொடுமையை உணரமுடிந்தது.

விரைவில் திருமணமாகவிருக்கும் ஒரு சகா, ”பாத்தவுடனே கிஸ் பண்ணனும்னு தோணற மாதிரி கலர், பிளேவர் எதுனா மார்க்கெட்ல இருக்கா, அதுக்கு சப்போர்ட் பண்ற ஆஸ்பெக்ட்ல நம்மகிட்ட புராஜெக்ட் எதாச்சும் ஆன்கோயிங்ல இருக்கா?” என்று கேட்டார். நாம விதை விற்க போறோமா, உறை விற்க போறோமா என்று தொண்டைவரை வந்த கேள்வியை அடக்கிக்கொண்டு ‘அப்படி ஏதும் இருக்கறதா எனக்கு தெரியல’ என்று முடித்துக்கொண்டேன்.

#நெடுஞ்சாலை #பார் #தடை #பின்விளைவுகள்

குளங்களில் தாமரை, அல்லி போன்ற தாவரங்களை வளர்த்து நீர் ஆவியாவதைத் தடுத்த நம் முன்னோர்களின் பெருமையை தெர்மாகோல் சோதனை சிறுமைப்படுத்திவிட்டதாக பலரும் சமூக ஊடகங்களில் ஆதங்கப்படுகின்றனர். அதைப் பார்க்கும்போது தாமரைக்கு தமிழகத்தில் எத்தனை சோதனைகள் என்று கவலை வந்துவிட்டது.

தாமரை குளங்களில் நீர் ஆவியாவதைத் தடுக்கிறது என்பதற்கு குறிப்பிடத்தக்க ஆதாரங்கள் எதுவும் இருப்பதாக தெரியவில்லை. அப்படி ஏதாவது இருப்பின் தெரியப்படுத்துங்கள்; நானும் கற்றுக்கொள்கிறேன்.

Hydrological cycle மிகவும் பெரிய சப்ஜக்ட் என்றாலும் நமக்குத் தேவையான அடிப்படைகளைப் பார்ப்போம். மழையாக வரும் நீரானது ஆவியாகி (evaporation) வளிமண்டலத்தில் திரும்பவும் நுழைகிறது. தாவரங்களால் உறிஞ்சப்படும் நீரானது இலைகளின் மேல் உள்ள நுண்துளைகளான ஸ்டொமேட்டா (stomata) வழியாக பகல்நேரத்தில் ஆவியாகிக்கொண்டே இருக்கும் நிகழ்வு transpiration எனப்படுகிறது. இஃது இலைப்பரப்பின் வெப்பநிலையைக் கட்டுப்படுத்துவதோடு, தொடர்ந்து நீரை இழுப்பதால் மண்ணிலுள்ள சத்துக்கள் தாவரத்தை வந்தடைய உதவுகிறது. இந்த Evaporation, Transpiration, வளர்சிதை மாற்றத்துக்கு தேவையான நீர் மூன்றையும் சேர்த்து Consumptive Use (CU) என்கிறோம். இருந்தாலும் வளர்சிதை மாற்றத்துக்குத் தேவையான தண்ணீர் என்பது evaporation & transpiration-ஐ ஒப்பிடும்போது மிக மிகக் குறைவான ஒன்று என்பதால் மண்ணிலிருந்து ஏற்படும் நீர் இழப்பானது Evapotranspiration (ET) என்ற அளவில் மட்டுமே எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறது. ET-யை அளவிடும் Lysimeter சோதனைகள், மண்ணுக்கு அடியில் நீர் கசிந்து செல்லும் Sub Surface Runoff போன்றவை இங்கு தேவையில்லை என்பதால் விட்டுவிடலாம்.

தாவரத்துக்குத் தேவையான நீரைத் தொடர்ந்து தருமளவுக்கு மண்ணில் ஈரப்பதம் இருப்பது Field Capacity (FC) எனப்படும். ET மூலமாக நீரிழப்பு ஏற்படுகையில் மழையாலோ, பாசனத்தாலோ நீரானது replace செய்யப்படாதபோது மண்ணுக்குள் வறட்சி ஏற்படுகிறது. இருந்தாலும் ஸ்டொமேட்டாக்கள் தொடர்ந்து நீரை வெளியேற்றி இலைப்பரப்பின் வெப்பநிலையை கட்டுப்படுத்துகின்றன (மனித உடலின் வியர்வைச் சுரப்பிகளை ஓரளவுக்கு ஒப்பிடலாம்). இலைகளில் வெளியேற்றப்படும் நீரின் அளவுக்கு வேர் வழியாக உறிஞ்சப்படும் நீர் இல்லாதபோது turgidity குறைந்து செடி வாடத்தொடங்குகிறது.

பயிர்களால் உறிஞ்சப்படும் நீரில் கிட்டத்தட்ட 99% transpiration மூலம் வெளியேறிவிடுகிறது என்பதால் இரசாயனங்கள் மூலம் ஸ்டொமேட்டா துளைகளை அடைப்பது அல்லது சூரிய ஒளியின் intensity-யைக் குறைப்பது போன்ற வகையிலான ஆய்வுகள் நிறைய உண்டு. ஒரு புதிய வகை anti-transpirant இரசாயனத்தைத் தெளிப்பதன் மூலம் இலைத்துளைகளை அடைத்து நீர்த்தேவை குறைகிறதா என அண்மையில் பல்வேறு dosage மூலம் நிறுவிக்கொண்டிருந்தோம். T. Stanes நிறுவனம்கூட சந்தையில் Green Miracle என்றபெயரில் ஒரு anti-transpirant திரவத்தை விற்கிறது; எங்கள் ஊர்ப்பக்கம் வெற்றிலை விவசாயிகளிடம் அது பிரபலம் என்பதை இங்கே சொல்லிக்கொள்கிறேன்.

பயிரில் செயற்கையாக உண்டாக்கப்படும் வறட்சி, கட்டுப்படுத்தப்பட்ட இலைத்துளை நீராவிப்போக்கு, வறட்சியைத் தாங்கும் இரகங்கள், மண்ணுக்கடியில் ஏற்படும் வறட்சியை Electrical Conductivity மூலம் அளவிட்டு வெப்பநிலை, காற்றின் வேகம், ஈரப்பதம், சூரிய ஒளி அளவு மற்றும் பல காரணிகளுடன் இணைத்து உண்டாக்கப்படும் சமன்பாடுகளின் மூலம் நிறுவி புதிய இரகங்களை இனங்காணும் ஓர் ஆய்வுத்திட்டத்தில் சிலபல ஆண்டுகள் பணியாற்றி அண்மையில் ஓய்வுபெற்றேன். ஒற்றை இலக்க Coefficient of Variation உள்ள தரவுகளை தருமளவுக்கு துல்லியமாக திட்டத்தை நடத்திய அனுபவமுண்டு என்பதோடு ஒரு சிப்பம் மிக்சர் சாப்பிட்டு முடிக்கும் நேரம் அளவுக்கு இது தொடர்பான பயிற்சி பட்டறைகளில் உட்கார்ந்திருந்ததால் இந்த தாமரை மேட்டர் ரொம்பவும் டிஸ்டர்ப் செய்கிறது.

தாவரங்கள் வளரும் சூழலைக்கொண்டு மூன்று பெரும் வகையாக பிரிக்கலாம். 1) Hydrophytes – நீர் அதிகமாக உள்ள சூழலில் வளர்வன. 2) Mesophytes – போதுமான நீர் உள்ள பகுதிகளில் வளர்வன. அதாவது அதிக நீரும், அதிக வறட்சியும் இல்லாத சூழல். 3) Xerophyte – வறண்டநில/பாலைவனச் சூழலில் வளர்வன.

ஒவ்வொரு தாவரமும் வாழும் சூழலுக்கேற்ப தங்களைத் தகவமைத்துக் கொண்டுள்ளன. தாமரையானது நீரில் மிதப்பதற்காக அகலமான இலையையும், நீர் ஒட்டாமல் இருக்க மெழுகுபோன்ற படலத்தையும் பரிணாம வளர்ச்சியில் பெற்றிருக்கிறது. ஆனால் வேர், தண்டுப்பகுதிகளுக்கு தண்ணீருக்குள் போதுமான ஆக்சிஐன் கிடைக்காது என்பதால் ஸ்டொமேட்டா வாயிலாக காற்று உள்ளே சென்று வருவதையும், உள்ளே உண்டாகும் ஆக்சிஜன், கார்பன் டை ஆக்சைடு ஏரன்கைமா செல்களில் சேமித்து வைக்கப்படுவதும் நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. தண்ணீர் தொடர்ந்து கிடைப்பதால் Transpiration மற்ற தாவரங்களைக் காட்டிலும் தாமரை, அல்லிச் செடிகளில் அதிகமாகவே நடக்கிறது. மேலும் இந்த transpirationஆனது குளங்களில் இயல்பாகவே நடக்கும் evaporation-க்கு சமமானது என்பதை ஜப்பானிய ஆய்வாளர்கள் நிரூபித்துள்ளனர். அதனால் தாமரை இலைகளால் water conservation என்பது வெறும் நம்பிக்கை அளவிலான hypothesis என்ற அளவில்தான் தெரிகிறது.

அதிக நீர் உள்ள சூழலில் வளரும் தாமரையானது தன்னுடைய இனப்பெருக்கத்திற்காகத்தான் தண்ணீரில் வாழ்கிறதே தவிர தண்ணீரைச் சேமித்து மற்ற உயிரினங்களுக்கு அளிக்க அல்ல. பாலைவனத்தில் இருக்கும் கள்ளிச்செடி, தான் வளர்வதற்காகத்தான் போராடுகிறது என்பதோடு ஏதாவது விலங்குகள் கடித்து காயத்தை உண்டாக்கினால் நீர் இழப்பு ஏற்படும் என்பதற்காகத்தான் பரிணாமத்தில் முட்களைப் பெற்றிருக்கிறது. ஓர் உயிரி மற்ற உயிரியைச் சார்ந்து வாழும் symbiotic relationship வேறு கோணத்தில் வருகிறது. அதுவும் அந்த இரண்டு உயிரிகளின் நலனுக்குத்தானே தவிர மனிதனின் சுயநலத்துக்கு அல்ல.

தண்ணீர் அதிகமாக தேங்கியுள்ள இடங்களில் அதிக transpiration potential கொண்ட தாவர இனங்களை வளர்ப்பதன் மூலம் நீரை அப்புறப்படுத்துவது Bio-drainage எனப்படுகிறது. இவற்றின் ஆணிவேர்கள் வெகு ஆழத்திற்கு சென்று நீரை உறிஞ்சி ஆவியாக்குவதால் phreatophytes எனப்படுகின்றன. யூகலிப்டஸ் மரம் ஆரம்பத்தில் biodrainage-க்காக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டாலும் சமீபத்திய ஆய்வுகள், அவை அதிக நீரை உறிஞ்சுபவை அல்ல என்று ‘நிறுவுகின்றன’. ஆனால் ICAR-இன் Handbook of Agriculture யூகலிப்டஸை இன்னமும் phreatophyteஆகவே வைத்திருக்கிறது என்பதைக் குறிப்பிட கடமைப்பட்டுள்ளேன். அப்படின்னா சீமைக் கருவேலமரம் பற்றியும் சொல்லுங்கள் என தயவுசெய்து யாரும் கேட்டை ஆட்டவேண்டாம்.

தமிழகத்தைப் பொறுத்தவரை வேளாண்மையை உணர்ச்சிபூர்வமாக பார்ப்பதைத்தான் பாரம்பரியம் என்று பெரும்பாலோனோர் நம்புகின்றனர். அந்த நம்பிக்கை உடைக்கப்படுவதை பலரும் விரும்பாததால் ஏற்படும் வெற்றிடத்தை சுற்றுச்சூழல் அறிவியல் குறித்த எந்த அறிவும் இல்லாத நம்மாழ்வாரிய மூடர்கள் முன்னோர்களின் மரபுவழி ஞானம் என பல்வேறு பொய், புரட்டுகளை கலந்துகட்டி அடித்துவிட்டு நிரப்பி வருகின்றனர். கடந்த 140 ஆண்டுகளில் இல்லாத வறட்சி என்கிறோம். ஆனால் எந்த கிராமமாவது காலியாகியிருக்கிறதா, உணவுப்பொருட்களின் விலை ஏறியிருக்கிறதா, அப்படியெனில் இவ்வளவு மக்களுக்கு எங்கிருந்து உணவு வருகிறது என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும். கர்னாடகாவின் தும்கூர் மாவட்டத்திலுள்ள ஹிரியூர் மற்றும் மைசூர், மாண்டியா, ஷிமோகா பகுதிகளுக்கு 1960, 70-களில் தமிழர்கள் ஏன் குடியேறினார்கள் என்று விசாரித்துப் பாருங்கள்.

நம் முன்னோர்களின் ஞானம் மிக அற்புதமானது. ஏரிக்கரையில் குளிக்க வந்த பெண்ணிடம் “என்ன அருக்காணி, மச்சான் வெளியூர் போயிட்ட மாதிரி தெரியுது” என்று மைனர்கள் கேட்டுவைத்ததுகூட வருங்காலத்தில் மரபுவழி சிலேடை இலக்கியத்துக்கு உதாரணமாக வாட்சப்பில் வந்து தொலைக்கலாம்.